Game over. Hoe pak je problematisch gamegedrag bij jongeren aan?

Recensie

Er wordt vandaag heel wat af gegamed. Kinderen, jongeren én volwassenen hebben een tweede leven in een parallelle digitale dimensie. Er wordt gevochten, geschoten en geracet dat het een lieve lust is. Daarnaast worden er ook hele landen opgebouwd, gewassen geteeld of combinaties van snoepjes gemaakt.

Eerlijk is eerlijk, zijn we niet allemaal een beetje schuldig als we wachten op de bus of de trein? Op gelijk welk moment en op om het even welke plaats zien we mensen naar hun scherm kijken. En toch horen we dag in dag uit hoe slecht die overdreven schermtijd voor ons is. Maar wanneer is veel ‘te veel’? En vooral: hoe zorg je voor een kentering?

Matthias Dewilde ondervond aan den lijve wat een gameverslaving kan aanrichten. Hij vocht en overwon, in real life wel te verstaan, zijn problematische gamegedrag. En wie beter dan een ervaringsdeskundige kan aangeven wanneer het 5 voor, of zelfs 5 over 12 is?

Het boek heeft een heel duidelijke opbouw. Het gebruik van bulletpoints, schema’s, kleur en een leesbaar lettertype zorgen ervoor dat je heel gemakkelijk je weg vindt in dit boek. De getuigenissen en persoonlijke verhalen staan heel herkenbaar in een andere kleur en zorgen voor een meerwaarde. Ze maken de hoofdstukken herkenbaar en levendig.

Doorheen de hoofdstukken krijg je als ongeruste ouder heel wat concrete tips om mee aan de slag te gaan. Regelmatig krijg je ook de spiegel voorgehouden. Gamen is niet zo onschuldig als het lijkt en het is aan ouders om hun kinderen te behoeden voor erger.

Het boek is een aanrader. De masterclass die we op centrum ZitStil organiseerden met Matthias als spreker, maakte zijn verhaal nog sterker.